Verplaatsing van de Pauluskerk

Beste bezoeker,

Jij las in de krant of op onze socials dat wij de Pauluskerk willen verplaatsen. Hoe zit dat? 

Rotterdam moet een stad zijn waar je je op ieder moment van de dag veilig voelt. Daar zijn wij heel duidelijk over. Het mag niet zo zijn dat Rotterdammers delen van de stad mijden, omdat ze die als gevaarlijke plekken ervaren. Maar nu is dat wél zo. En het gaat niet de goede kant op, maar de verkeerde. Er is dus werk aan de winkel.

Dit gaat over straatintimidatie door agressieve en opdringerige jongemannen, over asociaal gedrag in het verkeer, en over verschillende vormen van criminaliteit. Het gaat óók over overlast op straat van verwarde en verslaafde mensen, en de dealers die zij aantrekken. Zoals rond de Pauluskerk.

Zodra het daarover gaat, lopen de emoties snel op. Een deel van de stad vindt het een symbool van barmhartigheid, dat beschermd moet worden. Ongeacht wat dit met omwonenden, ondernemers en bezoekers doet. Een ander deel zou er het liefst per direct de tent sluiten. Ongeacht wat dat betekent voor de mensen die daar nu voor hulp kunnen aankloppen.

Het is dan makkelijk om gewoon een kant te kiezen en verder niet na te denken. Of om het onderwerp te negeren. Wij kiezen voor de moeilijkere, maar betere lijn: proberen in goed overleg tot een situatie te komen die voor iedereen beter is. Onze overtuiging is: het kán beter. 

Wij geloven in de kracht van mensen om na tegenslag hun leven weer op te bouwen, maar het is aan hen om die kans te pakken. Vrijheid betekent ook verantwoordelijkheid.

Wij kiezen voor een tweesporenbeleid: begeleiden waar het kan, begrenzen waar het moet. Onze aanpak is menselijk en duidelijk. Wij willen niet dat overlast van dakloosheid en verslaving, het probleem van bewoners en bedrijven wordt. Wat er nu gebeurt bij het Museumpark of in de Agniesebuurt, kan niet zo blijven. We maken een duidelijke keuze om dakloosheid aan te pakken. Rotterdam laat niemand vallen. Wie dakloos is, verdient een kans op een beter bestaan: een plek om te slapen, uitzicht op werk, en de mogelijkheid om weer mee te doen in de samenleving. 

Daarom willen wij in gesprek met de Pauluskerk over verplaatsing van de opvangvoorziening naar een betere plek, gecombineerd met de uitbreiding van het aantal opvangplekken. Wij zijn voorstander van een algemene, sobere opvang voor buitenslapers: veilig en schoon, op een locatie die zo min mogelijk overlast veroorzaakt. Op deze manier zorgen we dat daklozen de zorg en opvang krijgen die ze nodig hebben en dat Rotterdam een fijne stad blijft, voor iedereen. 

1. We gaan in gesprek gaan met de Pauluskerk over de verplaatsing van de opvang naar een andere plek in de stad, gecombineerd met extra opvangplekken.

2. We onderzoeken of de huidige opvangmogelijkheden, zoals Project010 en housing first voldoende zijn. Alle daklozen zouden in theorie een plek moeten hebben. 

3. Binnen de Handhaving wordt een speciaal team aangewezen voor de handhaving van het bedelverbod, het signaleren van buitenslapers en het vervoer naar de opvang.

4. Ons doel is dat tegen 2030 het aantal buitenslapers sterk is afgenomen, dat bedelbendes Rotterdam vermijden en dat het aantal meldingen van overlast door buitenslapers drastisch is gedaald.